‘Mam ik wil naar die speeltuin!’
Als we door ons dorp rijden of wandelen, hoor ik die zin regelmatig.
Het betreft steeds kleine buurtspeeltuintjes en we hebben op dat moment natuurlijk geen tijd.
Dus… eens in de zoveel tijd organiseer ik een speeltuindag. Een favoriet uitje van mijn drie kleine hummels.
Na het ontbijt pakken we de fietskar in met allerlei lekkers, een bal, een paar scheppen en emmers, etc. We gaan op pad naar speeltuintje één. Daar is een dubbele wipkip die op de bucketlijst van alle drie staat! En veel zand om elkaar tot de nek toe in te graven. Na een halfuurtje kloppen we het zand af en gaan we zitten voor een glaasje overheerlijke limonade met een koekje.
We pakken ons boeltje weer in en op naar de volgende speeltuin.
Natuurlijk willen we allemaal een keer scoren in de kleine goaltjes op dit veldje. We hebben het anderen al zo vaak zien doen als we passeerden.
Na een poosje is het wel klaar. Het is immers maar een klein speeltuintje.
Ik spreid een kleed uit en we gaan er is ff lekker voor zitten, met vers fruit in gezellige gekleurde bakjes. Al prikkend genieten we van de aangename speeltuinpret.
De volgende post is een halfuurtje verder; Ik plan er altijd een beetje leuke fietsroutes tussendoor. Niet de kortste route, maar de leukste en veiligste.
Dit is een must. Er zijn schommels en een klimrek met een rode glijbaan.
Afsluiter is op het picknickkleed met allerlei lekkers. Warme knakworstjes (Thuis opgewarmd en een aluminiumfolietje er omheen.) broodjes, melk met thee en natuurlijk voor mezelf een heerlijke bak koffie uit de thermoskan.
De laatste speeltuin ligt wat verder weg. En ik weet dat er in de buurt een friettentje is.
Als het spelen klaar is stappen we op de fiets voor de ijsjesjacht.
‘Goed kijken jongens of ze ergens ijsjes hebben!”
Ja hoor! Niet geheel toevallig komen we een cafetaria tegen op onze route.
Tevreden likkend zitten we op een bankje in de zon.
Het laatste stuk naar huis is kort.
Thuis aangekomen gaan ze alle drie direct weer spelen in onze eigen ‘speel-tuin’.
Ik pak alles uit, ruim de boel op en neem nog ff plaats op een tuinstoel. Mijn drie heerlijke kleine mensjes aanschouwend, kijk ik terug op een geslaagde speeltuindag.
Wat kan levensgeluk eenvoudig zijn.