We hebben een prachtige blauwe Honda X11 naked bike, waar we al heel wat mee rondgetoerd hebben. Vorig jaar heb ik helaas een blessure opgelopen aan mijn voet op onze Honda. Omdat in Duitsland de bordjes ‘umleitung’ schijnbaar in de aanbieding  waren, werd de zittijd op de motor veel te lang. Op de Honda zijn de steuntjes voor mij extreem dun. Op een gegeven moment weet ik gewoon niet meer hoe ik moet gaan zitten, zonder kramp te krijgen.

Duidelijk is na deze vakantie, dat daar een oplossing voor moet komen. Ik kan maandenlang ’s morgens niet meer hardlopen door de blessure. Dat is een 10 daagse motorvakantie me niet waard. Dus op zoek naar steuntjes die meer oppervlak hebben.
Dat zou je denken!

Uiteindelijk komt er een volledig nieuwe motorfiets in de garage. Een BMW K 1600 GT, waar de verkopende garagehouder alles in- en opgebouwd heeft. Ter aanvulling voor diegenen, die weten dat ik totaal geen verstand van motoren heb; Al deze letters en cijfers heb ik uit betrouwbare bron! Mijn man.
Voor mij is het ‘gewoon’ een hele grote blauwe motor. Die bovenal veroorzaakt, dat we een hele dag moeten zwoegen, om de garage leeg te ruimen. Anders is hij überhaupt niet te plaatsen.
Dochter Angel, vindt het een oude mannenmotor. Tja, Angel wordt zelf moeder en heeft dus duidelijk een aandeel in eventueel opa gedrag. Natuurlijk luistert ze, net als ik, liefdevol naar het volledige relaas, over alle fantastische mogelijkheden van dit bakbeest.
Want voordat we erop gaan rijden, krijgen we uitleg over cilinders, radio, centrale deurvergrendeling… ‘centrale deurvergrendeling?’ vraag ik proestend. Dat schijnt een domme opmerking te zijn. Alle koffers die erop zitten sluiten dan namelijk CENTRAAL. Handvatverwarming, wat heel fijn is voor de bestuurder natuurlijk. Zadelverwarming, ook voor de bijrijder! Ikke dus. In twee standen zelfs. Dat worden heerlijke, warme billetjes de komende vakanties. Cruise control, etc etc.
Na enige tijd genietend van het enthousiasme van manlief, informeer ik naar de nieuwe voetsteuntjes. Daar was het immers allemaal om begonnen! En ik zie ze niet!
‘Die liggen daar op de werkbank. Die moet ik er nog ff zelf opzetten.’ Zegt ie.

Motormannen… heerlijk. Die weten tenminste wat belangrijk is.