De nieuwe moeder-de-vrouw staat nog in de kinderschoenen. Er wordt verwacht dat ze vrouw en moeder is, buitenshuis werkt, een ondernemende vriendin is, er modieus uitziet, etc.
Vrouwen hebben nog steeds het grootste aandeel in het huishouden. Poetsen, wassen, ruimen, bedden opmaken, kasten van binnen schrobben en ga zo maar door. ‘Tja, hij ziet het gewoon niet’. Is de conclusie met een meewarige blik naar manlief. Ik wens ook zo’n oogafwijking.

Laten we het positief bekijken.
Er is al veel veranderd in een paar generaties.
De man krijgt steeds vaker een huishoudelijk taakje toebedeeld. Een taakverzwaring die in lijn ligt met zijn gangbare werkzaamheden. Naast het buiten zetten van de Kliko, vervangt hij nu ook de plastic zakken in de verschillende pedaalemmers. Plastic, GFt en rest. Misschien dat hij het oud papier op zaterdag buiten zet of de dozen naar een centraal punt brengt. En hij strijkt voortaan zijn  eigen overhemden.
De mooiste ontwikkeling is de papadag. Op zich te gek voor woorden. Één papadag. En wie is er die andere dagen? Zijn dat allemaal mamadagen dan? Dat terzijde. Er zit beweging in.

We zijn niet opgevoed met de nieuwe moeder-de-vrouw. Dat we er nu met het hele land bij stil staan tijdens de boekenweek, vind ik top. Dat de nieuwe moeder-de-vrouw bestaat is een feit.  Ik ken er één. Zij werkt fulltime. Hij doet het huishouden en zorgt voor de kinderen. Hij werkt 1 dag in de week buitenshuis en in het weekend is mama 1 dag aan de beurt.

Ik heb nu al zin in de puberteit periode van het moeder-de-vrouw concept. De periode waarin ze  lekker ongeremd doorslaat, zoals past bij puberaal gedrag. Dat ga ik meemaken als in de toekomst mijn telefoon gaat:

‘Hé omi, heb je zin om samen te gaan lunchen in dat kekke sushi tentje in de stad? Ze hebben een nieuw format, met een ballenbakopvang voor Julia. Echt een supersympathieke man die daar de kinderen bezig houdt. Ik ben er laatst met een vriendin en de kinderen geweest. So relaxed.’
‘Heb je het niet heel druk thuis lieverd, op je vrije dag?’ zeg ik.
‘Nee, omi. Op vrijdag heb ik toch altijd mama dag! Dan doe ik leuke dingen en vandaag komt  vader-de-man eerder thuis om te koken, dus we eten geen friet en kunnen om 5 uur gewoon aanschuiven.’