Ik neem plaats voor de spiegel. Mijn doel?
– Als mezelf binnen komen en als mezelf weer weggaan, graag.
– Niet te netjes geföhnd alsjeblieft, want dat ben ik niet.
– Herfstkleur of lentekleur? Ik weet dat het lente is. Doe maar weer herfst!

Naast me neemt een vrouw plaats met een prachtig, verzorgd, keurig kapsel in staalgrijs.
Ze laat een foto zien van het kersverse haarplan, passend bij haar gewijzigde postuur. Ze is veel afgevallen na de operatie. Een fris kapsel is de finishing touch op het nieuwe imago.
Het wordt stoer kortgeknipt met een kuif voor.
Ikzelf ben aan het einde van de knipsessie tevreden als ik wederom als mezelf gelukt ben. Opzij spiekend en beseffend dat zij veel meer lef heeft dan ik.
‘Echt gaaf als je zo’n metamorfose aandurft!’ meld ik haar met respect.
Dan blijkt ze dit maar eens in de drie jaar te doen.
Vereerd grappend zeg ik: ‘Dus ik ben getuige van een uniek moment in je leven! WAUW!’
De kapster, een oud-leerling van me, sluit enthousiast aan bij de kleine vreugde, pakt haar agenda en deelt haar plan.
‘Over 3 jaar komen we weer bij elkaar! In dezelfde setting! Zij gaat dan weer volledig vernieuwd de zaak uit en jij komt en gaat zoals altijd, als jezelf.’
We hebben een deal!
Ik blijf mezelf omdat ik het prima vind.
En zij is zichzelf met steeds weer haar lef!
Ik heb nu al zin in 2021!