Een weg die ontstaan is door veel hemelwater?!
Samen op pad.
Wandelend over de holle weg in Limburg.
Een gevoel van veiligheid overvalt me als ik hier loop.
Aan beide zijden hellingen die me een intense geborgenheid geven.
De hoge bomen die elkaar boven mijn hoofd omarmen als een beschutting.
De zon kan me vredig kietelen door het bladerdak.
Ik zie de weg vanuit mijn ogen, mijn gedachten, mijn hart.
Ik heb hem zelf uitgesleten omdat ik er graag vertoef.
Jij loopt op dezelfde weg.
Een beklemmend gevoel overvalt je als je hier loopt.
Aan beide zijden hellingen die je onmogelijk beklimmen kan.
Hoge bomen die je verstikkend opsluiten in het dal.
De zon kan je niet verwarmen door het dichte bladerdak.
Je ziet de weg vanuit jouw ogen, jouw gedachten, jouw hart.
Kon je maar lopen op jouw hellingen.
Mooi geschreven, heel mooi geschreven zelfs!
Heel mooi Jeanne!