Vrijdagmiddag stipt, staat hij aan mijn deur met een fraaie bos bloemen. Ik spring op als ik zijn auto aan zie komen. Ik ken hem niet, maar weet dat hij voor mij komt.

Hoe zeg je tegen kinderen van groep 8 wanneer je weer terug komt in de groep, na het verlies van je kind? Rouw kent geen tijd.
‘Bij het afscheid hebben we zoveel prachtige bloemen gekregen. Als de bloemen verwelkt zijn ga ik in gesprek met de directeur hoe en wanneer ik terug kom.’
En ik bepaal zelf wanneer ze verwelkt zijn. Misschien vind ik ze na weken, na maanden nog wondermooi!
Gelukkig ben ik niet blind. Na een paar weken te leven in een huis gevuld, met de geur van een heuse bloemenwinkel, is de dag daar. We gaan aan de slag op de kamer van Zonnetje. Een tienerkamer als een zee van de mooiste kleuren. Tim en ik gaan aan de gang. Een flink karwei. En steeds weer de keuze.. zijn deze verwelkt? Bij sommige creaties haal ik eruit wat verdord is. Er blijft dan een onaffe schepping over. Gelukkig is Tim vrij resoluut in de keuzes. Daardoor is de kamer binnen 1 ½ uur weer ooglijk  en staan er echt alleen de bossen die nog het leven vieren!

De bel gaat. De bloemist staat voor de deur met een grote bos. Een schitterende grote bos. Met een kaartje dat me de adem beneemt. Voor het eerst sinds het afscheid van Zonnetje tranen van geluk. Ik ben stil! Een boeket van onze kinderen met de tekst.

‘Als je nog niet klaar bent om weer aan de slag te gaan, hierbij een excuus om het wat uit te stellen. Mocht je toch weer aan de slag willen, dan heb je de komende 6 maanden gewoon wat leuke bloemen. 😉 ‘

Wat een wonderlijk mooi gebaar. Het raakt me diep in mijn hart. Ik krijg tijd van ze in de vorm van verse bloemen die opnieuw kunnen verwelken.

Mijn man geeft me al, zolang als ik hem ken, iedere week een prachtige, mooie, nieuwe ruiker. Iets waar ik steeds weer gelukkig van word. Dat hij dat al die jaren vol houdt. In de tijd dat we nog geen huis delen, komt hij tussentijds regelmatig een bloemencheck doen. Als de bos naar zijn zin de beste tijd gehad heeft, staat er een nieuwe te pronken, als ik  ’s avonds  van mijn werk thuis kom.
Nu nemen de kinderen deze hartverwarmende traditie tijdelijk over. Ik ben ondertussen weer mondjesmaat aan het werk en geniet iedere twee weken, van het verse boeket dat aan de deur cadeau gedaan wordt.

Volgens mij is bloemengeverij genetisch bepaald!